Ostatnio dużo o kolorach. Temat niby banalny, ale wygląda na to, że natura (a raczej mądrzy panowie, którzy ją nazywali) tłumaczy go sobie na swój sposób. Nie rozumiem dlaczego. Jestem przekonany, że winogrona seledynowe i magentowa cebula sprzedawałyby się dużo lepiej.

Ludzki umysł potrafi zaskakiwać, czasami bardzo. Przypadkowo trafiłem na artykuł o dziewczynie, która stworzyła serię swoich autoportretów po zażyciu LSD (tak, sposoby na przekroczenie swoich granic i rozwój fantazji zawsze mnie będą interesować). Pochłonięty tą tematyką zacząłem czytać o działaniu takich specyfików do momentu, kiedy trafiłem na słowo "senestezja". Na szczęście miałem chwilowy "głód wiedzy" i zagłębiałem się dalej w tym temacie, ale okazało się, że znaczenie pojęcia "senestezja" jest mi już bardzo dobrze znane. Wygląda na to, że ten objaw występuje u mnie przez całe życie, bez pomocy LSD, grzybów, czy nawet palenia różnych świństw. Synestezja  ( gr.   synaísthesis  – równoczesne postrzeganie od  sýn  – razem i  aísthesis  – poznanie poprzez zmysły) w  psychologii  – stan lub zdolność, w której doświadczenia jednego  zmysłu  (np. wzroku) wywołują również doświadczenia charakterystyczne dla innych zmysłów, na przyk...

Każdy szyfr zapisany w Pantonie, CMYKu czy HEXie będzie bardziej zrozumiały niż te określenia. Podczas przeglądania nazw tych kolorów dowiedziałem się, że od granatowego dużo bardziej wolę atramentowy i błękit pruski.

Ja na całe szczęście nie miałem takiej kłopotliwej sytuacji.  Zgadnijcie dlaczego.